Gezicht achter de raad: Mariël Niehof-Sleiderink

Tekst en fotografie Ruud Dilling 

Mariël Niehof-Sleiderink is geboren en getogen in Denekamp. Ze is moeder van twee dochters en sinds een paar weken oma. In de jaren tachtig studeerde ze, als een van de weinige vrouwen, informatica aan de Universiteit Twente. Daarna werkte ze jarenlang als projectleider en manager in de ICT, onder andere bij Grolsch, COGAS en Salland Zorgverzekeringen.  

Nu runt ze samen met haar man een SVR-camping op het oude familie-erf in Noord-Deurningen. “Herman’s ouderlijk huis was eerst een veeboerderij en een akkerbouwbedrijf. Akkerbouw doen we er nog steeds naast.” Op de camping combineert ze haar efficiënte aanpak met Twentse gastvrijheid. “Iedereen die nieuw aankomt krijgt koffie of thee met een plakje zelfgebakken cake. Mensen waarderen dat enorm.” Ze is maatschappelijk betrokken, houdt van sporten en motiveert volwassenen graag om in beweging te blijven. “Jaren geleden ben ik gestart met het organiseren van FunFit- en Pilatesgroepen bij DOS’19.” Ook zat ze jarenlang in de ledenraad van de Rabobank. “Dat was een mooie manier om iets terug te doen voor verenigingen en stichtingen.” 

Waarom ben je raadslid geworden? 

"Onze oudste dochter woont in Den Haag en werkt in de politiek. Dat vond ik zo interessant dat ik een keer op een stembureau ben gaan zitten. Zo kreeg ik zelf ook interesse." Via het meeschrijven aan het programma voor Lokaal Dinkelland werd ze uiteindelijk voor het raadswerk gevraagd. “Daar heb ik goed over nagedacht. Maar ik heb ‘ja’ gezegd en er geen seconde spijt van gehad.” In 2022 begon ze enthousiast aan haar eerste termijn, maar... die krijgt geen vervolg. “Bij mij is blaaskanker vastgesteld. Gelukkig is er een behandeling, maar die kost veel tijd.” Het besluit om volgend jaar te stoppen was moeilijk, maar ook onvermijdelijk. “Om een goed raadslid te zijn, moet je er echt tijd in steken. Die heb ik nu niet.”

Hoe zie jij de toekomst van Dinkelland? 

“Ik heb enkele jaren in Amersfoort en Arnhem gewoond, maar de Twentse mentaliteit is echt uniek. Noaberschap, levendigheid en leefbaarheid in de kernen moeten we koesteren.” Volgens Mariël begint het bij wonen. “Veel senioren wonen in grote, vaak afbetaalde huizen. Maak het aantrekkelijk voor hen om kleiner of bij elkaar te gaan wonen, zodat de jeugd die woningen kan betrekken.” Ze ziet kansen in hofjes of kleinschalige woonvormen, en pleit voor “kleinere kavels en betaalbare huizen” in plaats van dure nieuwbouwwijken.

Namens de gemeente Dinkelland zit ze ook in de Twenteraad. “Dat is een samenwerking van de 14 Twentse gemeenten met als doel om sterker te staan in gesprekken met de Provincie en het Rijk. Op het gebied van jeugdzorg, asielopvang, lokale media en landbouwvernieuwing hebben we al veel bereikt."

Heb je nog een boodschap voor de inwoners? 

“Ik vind het belangrijk dat inwoners me aanspreken zodat ik kan uitleggen waarom beslissingen zijn genomen. Trots kijkt ze terug op haar raadswerk. “Ik heb me ingezet voor veiligheid op 60-kilometerwegen, voor agrariërs die hun werkzaamheden aanpassen, en stimuleer sport en bewegen voor kinderen en ouderen.” Het raadswerk loslaten valt zwaar, maar ze wil het interview graag positief afsluiten. "Sinds kort neemt een jong stel een groot deel van het werk op de camping over. Het bedrijf is bij hen in goede handen. Daardoor kunnen Herman en ik een stap terugdoen en kan ik me richten op mijn herstel, én natuurlijk op onze kleinzoon”, glimlacht Mariël.

Benieuwd naar de andere raadsleden?

Lees de volgende keer een nieuw gezicht achter de raad. Heb je vragen voor Mariël? Neem dan contact met haar op via onze website: gemeenteraad.dinkelland.nl.