Gezicht achter de raad: Marie-Chantal Metz-Bekkers

Tekst en fotografie Ruud Dilling 

Als office manager bij de Commissie voor de milieueffect rapportage woonde ze enige tijd in Utrecht, later verhuisde ze naar het Turkse Ankara, voor de nederlandse ambassade als assistent van de landbouwraad. Na enkele jaren Italië (voor het werk van haar man) streek het gezin twintig jaar geleden neer in Weerselo. “Ik wilde niet in Duitsland wonen, waar mijn man toen ging werken en Oldenzaal was te duur, dus werd het Weerselo”, lacht ze. “Maar ik heb geen seconde spijt hoor”, voegt ze er gauw aan toe. 

Marie-Chantal Metz-Bekkers werkt als studieadviseur bij de faculteit ITC op de UT. “Ik begeleid en coach internationale studenten bij hun masterstudie, help ze bij persoonlijke omstandigheden, of als ze moeite hebben met het onderwijssysteem. Dat doe ik vooral door vragen te stellen, zodat de studenten zelf tot (nieuwe) inzichten komen." In haar vrije tijd leest ze graag, en trekt er wandelend of fietsend op uit, samen met haar man, zoon, dochter of alleen.

Waarom ben je raadslid geworden? 

“Ik heb moeite met mensen die altijd maar lopen te klagen, op het sportveld of tijdens verjaardagen. Als je het ergens niet mee eens bent, doe er dan iets aan.” Zelf sloot ze zich jaren geleden aan bij Lokaal Dinkelland, was vier jaar commissielid en aansluitend twee termijnen raadslid. Daarna maakte ze ruimte voor jongeren, maar bijna een jaar geleden keerde ze terug in de raad na het overlijden van Roelien Ruiter en de verhuizing van Gerard Flinkers. Net als op haar werk ziet ze haar rol in de raad vooral als vragensteller. “Door vragen te stellen hoop je dat mensen buiten hun eigen bubbel of comfortzone kijken. Soms hoor je geluiden die niet direct bij je passen, maar die wel waardevol zijn. Problemen of uitdagingen moeten we open benaderen en niet star met de hakken in het zand."

Waar zet jij je voor in? 

“Vooral een gezonde leefomgeving, verkeersveiligheid en klimaat. In nieuwbouwtekeningen zie je vaak veel groen, maar in de praktijk verdwijnt dat groen vanwege de kosten en het onderhoud. Terwijl bomen en planten juist water vasthouden en voor verkoeling zorgen. Daar mogen we best op gaan handhaven, ook binnen de kernen.” Het gebruik van bestrijdingsmiddelen mag van haar wel uitgebannen of heel veel minder. Voedselveiligheid is een speerpunt. “Het is toch triest als je eieren van je eigen kippen niet kunt eten.”

Hoe zie jij de toekomst van Dinkelland? 

“Toerisme is een belangrijke inkomstenbron voor Dinkelland. Ook daarom is ons Twentsch landschap zo enorm belangrijk en moet gekoesterd en beschermd worden." Bereikbaarheid is voor Marie-Chantal ook belangrijk. “De kinderen komen geregeld langs, maar op zaterdag rijden bijna geen bussen en op zondag helemaal niet. Het bezit van een auto is dus noodzaak.”

Heb je nog een boodschap voor de inwoners? 

“Durf je uit te spreken en ideeën te delen over hoe de gemeente beter kan. Klaag niet alleen, lees je in, laat je goed informeren, tel tot tien en denk en praat mee. Ik heb natuurlijk makkelijk praten. Omdat ik ‘niet-van-hier-ben’ kan ik me vrijer uiten. Anderen zeggen vaak: ‘Zeg jij dat maar, anders kan ik niet meer naar de verjaardag van mijn nicht of neef.’ Als ‘allochtoon’ heb ik daar persoonlijk minder last van”, lacht Marie-Chantal.

Benieuwd naar de andere raadsleden?

Lees de volgende keer een nieuw gezicht achter de raad. Heb je vragen voor Marie-Chantal? Neem dan contact met haar op via onze website: gemeenteraad.dinkelland.nl.